Plenerowy ślub Karoliny i Michała na Maderze

Plenerowy ślub Karoliny i Michała na Maderze.

To było zwykłe maderskie popołudnie. Wybrałem się pobiegać po Funchal. Wkrótce miałem wracać do domu, Monika i Adam (na zdjęcia z ich udziałem zapraszam do oddzielnego posta) byli już w Lizbonie. Spojrzałem na telefon. Mignęło mi powiadomienie od Karoliny, znajomej (już sam nie wiem skąd, chyba po prostu z Internetu, z jakiejś grupy na fb czy z warsztatów). Czytam. Okazało się, że tego dnia, za ok 3 godziny biorą z Michałem ślub i nie mają fotografa (później okazało, że umówiona fotografka zostawiła ich na lodzie <mimo że to wyspa wiecznej wiosny> #mrozi).

Szybka decyzja, bieg do mieszkania, prysznic. Wyruszyłem na dugi koniec wyspy do Achadas da Cruz, gdzie u podnóża klifu miała odbyć się krótka ceremonia o zachodzie słońca. Niestety trafiłem akurat na godziny szczytu, które nawet na tak niewielkiej wyspie owocują korkami (jak kora portugalskich drzew #suchar).

Zdążyłem. Pierwszy raz w życiu jechałem kolejką linową na ślub.

Na miejscu poznałem Parę Młodą (Karolinę przy cudownych śmietnikach – to zdjęcie na końcu), dwójkę ich przyjaciół i Ewę, kóra zawodowo organizuje śłuby na Maderze https://www.sluby-madera.pl/, jej męża Ryszarda, tłumaczącego przebieg ceremonii oraz lokalnego urzędnika.

Zaczeliśmy od kilku rozgrzewkowych portretów Karoliny, i wyboru miejsca na ślub (trzeba było rozważyć światło i krajobraz, aby wycisnąć z tego momentu jak najwięcej) .

Przysiędze wtórował szum wiatru i huk oceanicznych fal. Po ceremonii mieliśmy jedynie małą chwilkę na zdjęcia, ponieważ operator kolejki linowej (500 m przewyższenia) czekał specjalnie na ekipę obsługującą ślub. Państwo Młodzi i goście zostali na noc na dole.

Kiedy gondolka wdrapała się na szczyt klifu, zapadł już zmrok. Wszystko działo się tak szybko, że dopiero wtedy przyszedł czas odrobinę refleksji i satysfakcji.

#aletobyłodobre

Jeżeli spodobały Ci się moje zdjęcia i chcesz mi pomóc w dalszej pracy, daj mi proszę 5 gwiazdek w Google: KLIK!